Ο Κωνσταντίνος Βήτα και "Η έκπτωση" του

Αρχικά θέλω να εξηγήσω γιατί δημιούργησα και τρίτο μπλογκ. Κατά καιρούς έβαζα στο"ανάλαφρο..." κάποια τραγούδια, αλλά νιώθω ότι χάνονταν μέσα του. Όπως λοιπόν υπάρχει το "ανάλαφρο..." για μια πιο καθημερινή χρήση και το "we sit..." για να καλύπτει μια ανάγκη μου να εκφραστώ πιο δημιουργικά, έτσι έφτιαξα και αυτό για να διοχετεύω τη μουσική μου παράνοια. Σε όσους με ξέρετε, γνωρίζετε πως έχω μια τρέλα για τη μουσική. Έτσι εδώ θα γράφω μόνο για μουσική. Μουσική, μουσική, μουσική...

Πρώτο τραγούδι δε θα μπορούσε να είναι άλλο από το "Η έκπτωση" του (ερχόμενου από του Στέρεο Νόβα) Κωνσταντίνου Βήτα. Ένα τραγούδι που το νιώθω σαν να είναι κομμάτι του εαυτού μου. Και αυτό το ξέρουν όσοι με έχουν πετύχει με κιθάρα. Το παίζω μόνο όταν το νιώθω. Γι' αυτό και πολλές φορές έχω αρνηθεί να το κάνω.

"Η έκπτωση" βρίσκεται μέσα σε ένα από τα καλύτερα ελληνικά άλμπουμ. Στην "Άγρια χλόη". Ένα cd που το έχω ακούσει άπειρες φορές κι έχει ένα σορό τραγούδια μέσα που γαμάνε και δέρνουνε όπως π.χ. το υπέρτατο "Άστρο". Μετά από αυτό το cd, ο Κ.Βήτα έχει κυκλοφορήσει αρκετές καλές δουλειές, αλλά γνώμη μου είναι πως (τουλάχιστον στα δικά μου αυτιά) καμία δε θα φτάσει ποτέ στο επίπεδο της "Άγριας Χλόης".

Με κοιτάς, το μέρος μου είν' εδώ
είναι ένας τοίχος σ' ένα δρόμο αδειανό
Και νιώθω τόσο απέραντα φτωχός
στην πιο ωραία αχτίδα του φωτός
Όπως η χλόη βίαια θα κοπεί
έτσι κι εσύ μια μέρα θ' αρνηθείς
Θα καταστρέψεις μια μικρή ζωή
κι αυτό το λάθος μία μέρα θα σε βρει

Όλη η ζωή, οι μέρες που περνάς
τα σύννεφα κοιτάς, κι ο χρόνος φεύγει
Όπως και αυτός που έπεσε στη γη
ήρθε ένα πρωί και έγινε σκόνη

Σ' αγαπώ, το μέρος μου είν' εδώ
με πήρες απ' το χέρι και σ' ευχαριστώ
Ήμουνα σ' ένα δρόμο σκοτεινό
πίστευα πως κανείς δεν πέρναγε από δω
Με κοιτάς, το μέρος μου είν' εδώ
είναι ένας τοίχος σ' ένα δρόμο αδειανό
Και νιώθω τόσο απέραντα φτωχός
στην πιο ωραία αχτίδα του φωτός

Όλη η ζωή, οι μέρες που περνάς
τα σύννεφα κοιτάς, κι ο χρόνος φεύγει
Όπως και αυτός που έπεσε στη γη
ήρθε ένα πρωί και έγινε σκόνη