6 σχεδόν μήνες μετά την τελευταία ανάρτηση, ο hopkins είναι ακόμα εδώ. Once a blogger, always a blogger όπως λένε (οι φωνές μες στο κεφάλι μου). Και αισίως σε μισό περίπου μήνα κλείνω... 6 χρόνια ως blogger. "We sit and listen to our hearts who crumble..." (R.I.P.), "Ας φορέσουμε κάτι πιο ανάλαφρο..." (R.I.P.) και "Η μουσική μου παράνοια" κατά σειρά, μου έχουν κρατήσει παρέα τόσα χρόνια. Θυμάμαι χαρακτηριστικά πως στο πρώτο ποστ του "We sit..." έγραφα στο τέλος: "Άντε να δούμε που θα οδηγήσει αυτή η ιστορία.". Κι ακόμη πάει... και πάει... και πάει... Ακόμη δεν έχει τελειώσει τίποτα. Δεν έχει τέλος(;)...
