Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010

James Blackshaw. Κυρίως για λάτρεις της κιθάρας

Το πρώτο ονομάζεται "Cross" και το δεύτερο "Key" (μάλλον). Ο τύπος είναι εξαιρετικός κιθαρίστας. Αξίζει να του δώσετε λίγη προσοχή.

Υ.Γ.: Το "Key" έχει καταπληκτική μελωδία.

Υ.Γ.2: Ο ήχος της δωδεκάχορδης κιθάρας ακούγεται τόσο μα τόσο "γεμάτος"...


Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

Θάνατος

Τα Διάφανα Κρίνα (μαλάκα Ανεστόπουλε να πας να γαμηθείς που διέλυσες το συγκρότημα) πήραν το καταπληκτικό τραγούδι του Παύλου Σιδηρόπουλου, το έφεραν στα μέτρα τους και μας το πρόσφεραν για να έχουμε να τρελαινόμαστε.


Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

Τα κύματα της νύχτας μας παίρνουν μακριά

Διαμαντάκι!!!

Crazyyyyyy

Αυτό το τραγούδι μου θυμίζει πολλά, για τα οποία όμως δε μπορώ να μιλήσω ανοιχτά. Μου θυμίζει μια εποχή με πολλά ταξίδια με τρένο...


Πάρτε και μια ανέλπιστα καλή εκτέλεση του ίδιου κομματιού από τη... Nelly Furtado!

Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

St. James Infirmary

Η τρομπέτα του Armstrong ειδικά στο φινάλε κελαηδάει:

Οι μουσικοί του Cocker γαμάνε και δέρνουνε, όχι ότι ο Cocker πάει πίσω:

Δεν έχω ιδέα ποιος είναι αυτός ο Doug Duffey, αλλά το λέει πολύ ωραία το κομμάτι μόνος με το πιάνο του:

Κλασσική μαύρη μπάντα. Όνειρο ζωής να βρεθώ σ' ένα τέτοιο μαγαζί:

Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010

If you go away...

Και το τραγούδι και το βίντεο με κάνουν να στεναχωριέμαι που δεν είμαι ερωτευμένος...


If you go away On this summer day
Then you might as well Take the sun away
All the birds that flew In the summer sky
When our love was new And our hearts were high
When the day was young And the night was long
And the moon stood still For the night bird's song

If you go away
If you go away
If you go away

But if you stay I'll make you a day
Like no day has been Or will be again
We'll sail the sun We'll ride on the rain
We'll talk to the trees We'll worship the wind
And if you go I'll understand
Leave me just enough love To hold in my hand

If you go away
If you go away
If you go away

If you go away
As I know you must There'll be nothing left
In the world to trust Just an empty room
Full of empty space Like the empty look
I see on your face I've been the shadow
Of your shadow If you might have kept me By your side

If you go away
If you go away
If you go away

But if You stay I'll make you a night
Like no night has been Or will be again
I'll sail on your skin I'll ride on your touch
I'll talk to your eyes that I love so much
But if you go I won't cry
For what goo is crying at the word of goodbye

If you go away
If you go away
Ne me quite pas

Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

Wicked game επί 3

Πριν από αρκετούτσικα χρόνια, ο Chris Isaak έβγαλε αυτήν την τραγουδάρα και γάμησε καρδιές μέχρι και σήμερα. Κάποια στιγμή αργότερα οι και καλά ένα βήμα πριν το θάνατο HIM (άσχετα αν θεωρώ πως έχουν βγάλει αρκετά ωραία τραγουδάκια) κάναν μια εξαιρετική διασκευή. Σήμερα λοιπόν, ακούγοντας το ραδιόφωνο του NME, πέτυχα άλλη μια πολύ ενδιαφέρουσα διασκευή, από τους Exlovers αυτή τη φορά. Εδώ θα βάλω βίντεο και για τις 3 εκτελέσεις γιατί η κάθε μία αξίζει να υπάρχει αυτόνομη.





Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010

Muse - Exogenesis Symphony Part 3 (Redeption)

Αυτό το τραγούδι, είναι χαρακτηριστικό του γιατί μου άρεσε πάρα πολύ ο τελευταίος δίσκος των Muse με τίτλο "The Resistance". Μου θύμισε τα πρώτα τους album που τα πιανιστικά μέρη μέσα στα τραγούδια τους, μου αφήνανε μια υπέροχη αίσθηση μουσικής γαλήνης. Σίγουρα δεν είναι ο καλύτερος τους δίσκος, αλλά είναι πραγματικά καλός.

Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2010

"Violence" - Anathema

Με τρελαίνει αυτό το κομμάτι. Ήρεμο στην αρχή, άγριο στη συνέχεια και ξανά ηρεμεί για ένα πανέμορφο και μελαγχολικό φινάλε...

Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010

Κ. Βήτα & Γιάννης Παλαμίδας - "Τυχερό αστέρι"

Ο ένας (Βήτα) δεν παίζεται γιατί έχει γράψει αυτήν την κομματάρα και ο άλλος (Παλαμίδας) για την ερμηνεία του...


Εσύ είσαι το τυχερό μου αστέρι
Όλη η φύση κι ο κόσμος το ξέρει
σαν μας βλέπουν μαζί αγκαλιά
Η μοίρα μου μ' έστειλε στα βηματά σου
ζω μονάχα για να 'μαι κοντά σου
ν' αναπνέω να νιώθω ζωή

Δικά σου όλα τ' άνθη που βλέπω στους δρόμους
Δικά σου τα γλυκά πρωινά αυτού του κόσμου
Για σένα είν' η πρώτη βροχή του Χειμώνα
Για σένα ανθίζουνε κόκκινα ρόδα

Δικά σου... (δις)

Για σένα
Για σένα...

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

Ποτέ δε ξέρεις τι θα εμφανιστεί στην επόμενη στροφή των "Roads" που βαδίζεις

Το "Roads" των Portishead είναι ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια, που δυστυχώς δύσκολα θα ακούσω live. Δεν έρχεται και κάθε μέρα η Beth Gibbons με την παρέα της στην Ελλάδα. Επίσης εννοείται πως δεν περίμενα πως θα το ακούσω ποτέ live από οποιονδήποτε άλλον. Είναι παράτολμο να προσπαθείς να πεις αυτό το τραγούδι. Κι όμως. Την Τρίτη το βράδυ, ένας χαρταετός πέταξε πολύ ψηλά και το είπε υπέροχα. Καλύτερα απ' ότι θα περίμενα ποτέ! Απόδειξη πως τα μαθήματα φωνητικής που κάνει, πιάνουν τόπο. Δεν πρόκειται να ανεβάσω το βίντεο που έχω τραβήξει, γιατί είμαι σίγουρος πως δεν το θέλει, συν το ότι η εικόνα είναι πολύ σκοτεινή. Θα το κρατήσω όμως για προσωπική χρήση, για να μου θυμίζει πως αξίζει να τολμάς.

Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010

Φοίβος Δεληβοριάς - "Χάλια"

Η μουσική είναι από το "Invitation to the blues" του Tom Waits. Την αμαρτία μου θα την πω. Μ' αρέσει πιο πολύ από τον Δεληβοριά. Η μουσική του Waits είναι υπέροχη, όπως όμως και οι στίχοι και η ερμηνεία του Δεληβοριά. Χάλια...


Κοιταξέ την πως σερβίρει, πιο λευκή κι απ' την ποδιά της
πως κρατάει ψηλά το δίσκο και την αξιοπρέπειά της
ροδανθός μες στα ρεμάλια και Θεά μες στους θνητούς
η παγίδα για να γίνεις πάλι χάλια...

Που ήδη νιώθεις σαν τον Κάγκνεϊ μπροστά στη Ρίτα Χεϊγουορθ
μες στην τσίκνα μιας υπόγειας ζωής
διερωτάσαι αν είναι μόνη, αν φοβάται, αν θυμώνει
θα σου δώσει κάποιο σήμα; Μείνε κιάλλο και θα δεις

Σε ρωτάει "Θα πιείτε κάτι;" και το ακούς σαν να 'ναι ποίημα
λες "Δεν ξέρω, ό,τι να 'ναι..όπως να 'ναι" θα 'ναι κρίμα
να στην πάρει κάποιος άλλος ενώ εσύ πρώτος αισθάνθηκες
του βυθού της τα κοράλλια
μα ίσως πάλι όλα αυτά
να είναι κόλπο για να γίνεις πάλι χάλια

Μα κι αυτή έχει ένα τρόπο, να σου αδειάζει το τασάκι σου
γελώντας με ένα αστείο που ποτέ δεν θα της πεις
και θες να φύγεις μα είσαι λιώμα, και στο σπίτι σου είναι ακόμα
αυτό το πέλαγο συντρίμμια της χαμένης σου ζωής
Ένα πέλαγος μπουκάλια και βιβλία και καπνός κι όλα όσα θες να γίνεις πάλι χάλια....

Όμως κι αυτή θα έχει πονέσει, κάποιος τύπος θα είν' στη μέση,
από αυτούς στα γυμναστήρια, στης έβγας τα πρατήρια
που θα την ήθελε πιο χάρτινη και πιο ξανθιά και πιο γυμνή
και βέβαια ποτέ δεν θα της είπε "Σ' αγαπώ"
Απλώς θα βρήκε κάποιαν άλλη από μιαν άλλη γειτονιά
και θα την άφησαν στα μαύρα της τα χάλια...

Απόψε φεύγει κάποιο τρένο, για ένα τόπο ωραίο και ξένο
αλλά εσύ πρώτη φορά νιώθεις πως όλα εδώ συμβαίνουν
Χριστός γεννάται σε ένα μήνα, κι ότι εύχεσαι ξεκίνα
όλα θα 'ναι πάντα μαύρα μα θα κρύβουν μια φωτιά
Κι αύριο εδώ θα είσαι πάλι αχ
μα επιτέλους θα της πεις ότι θες μόνο για εκείνη να είσαι χάλια....