Ήξερε πως είχε έρθει η ώρα για το μεγάλο φινάλε. Για να κάνει αυτό που η καρδιά του λαχταρούσε. Φόρτωσε στο mp3 player το αγαπημένο του τραγούδι και πήγε στην άδεια από κόσμο γέφυρα. Ανέβηκε στο περβάζι κι ένιωσε πιο κοντά στον γεμάτο αστέρια ουρανό και στο ποτάμι που κυλούσε ορμητικό. Πάτησε το play, έκλεισε τα μάτια και με την τελευταία νότα βούτηξε στο κενό και λυτρώθηκε για πάντα...
3 σχόλια:
Den ypirhe allos tropos na lytrothei ap'to na voutiksei sto keno? O gematos asteria ouranos, to ormitiko potami, to agapimeno tou tragoudi... den itan arketa?
(tha pigaines na akouseis ton Anestopoulo tora pou dialythike to sygkrotima?)
Ο μόνος τρόπος για να λυτρωθεί από το "μυαλό" του ήταν αυτός. Απλώς διάλεξε και το ταιριαστό για εκείνον σκηνικό. (Ναι θα πήγαινα. Όσο κι αν θεωρώ ότι φταίει για τη διάλυση, παραμένω φαν της μουσικής γενικότερα αλλά και της φωνής του συγκεκριμένα)
Δημοσίευση σχολίου